πρωτοκούρσωρ

-ωρος, ὁ, Μ

(στη Ρώμη και στο Βυζ.) ο αρχηγός τών αυτοκρατορικών διαγγελέων.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πρωτ(ο)-* + κούρσωρ «δρομέας, ταχυδρόμος, μαντατοφόρος»].